Awantura o kasę

Anna42

Awantura o kasę – teleturniej emitowany w latach 2002 - 2004 w telewizji Polsat, prowadzony przez Krzysztofa Ibisza. Gra składała się z dwóch rund

Runda 1

W grze rywalizowały ze sobą 3 drużyny: niebieska, zielona i żółta. Drużyna składała się z 4 osób. Wśród nich znajdował się kapitan, który brał udział w licytacji i podejmował ostateczną decyzję. Każda drużyna otrzymywała na początek 5000 zł. Prowadzący kręcił kołem na którym znajdowały się różne kategorie. Następnie zabierał wszystkim po 200 zł i rozpoczynał licytację. Drużyna, która zalicytowała najwięcej, odpowiadała na pytanie. Kapitan drużyny w trakcie licytacji mógł krzyknąć va bank!. Wówczas licytacja się kończyła, a drużyna automatycznie otrzymywała dane pytanie, ryzykując jednak wszystkie pieniądze. Wszystkie pieniądze zalicytowane przez drużyny trafiały do puli. Drużyna otrzymywała pytanie bez podpowiedzi z danej kategorii. Czas na naradę i odpowiedź wynosił 60 sekund. Drużyna mogła poprosić o podpowiedź, ale wtedy musiała się targować z prowadzącym, który chciał sprzedać podpowiedź za jak najwyższą cenę. Podpowiedź zawierała 4 warianty odpowiedzi. Jeżeli drużyna odpowiedziała prawidłowo, zabierała całą pulę. Jeśli źle, pula przechodziła do następnego pytania. Gdy drużyna ma na koncie 200 zł lub mniej, odpada z gry. Gra składała się z 6 pytań. Po ostatnim pytaniu drużyna z największą ilością pieniędzy przechodziła do finału.

Runda 2

W finale rywalizowały zwycięska drużyna oraz tzw. Mistrzowie – drużyna, która zwyciężyła w poprzednim odcinku. W pierwszym odcinku byli to najlepsi zawodnicy z Życiowej szansy. Na początku gry Mistrzowie posiadali tyle pieniędzy ile mieli po swoim pierwszym wygranym finale. Druga drużyna natomiast zachowywała stan konta z pierwszej rundy. Reguły gry były takie same jak w poprzedniej rundzie, ale pojawiły się 2 nowe pola: „Jeden na jednego” i „Czarna skrzynka”. Czarna skrzynka była licytowana tak samo jak zwykłe pytanie, ale nie zmniejszało to liczby pytań. W czarnej skrzynce mogły znajdować się kwoty pieniężne, kluczyki do samochodów lub ogórek kiszony. W wypadku „Jeden na jednego” nie licytowało się pytania, a prowadzący zabierał do puli pytania po 500 zł od każdej z drużyn. Po zabraniu pieniędzy wybierało się jedną z siedmiu kategorii. Po wybraniu kategorii zadawano pytanie i jeżeli gracz odpowiedział prawidłowo, zabierał pulę dla swojej drużyny, a przeciwnik siadał na ławce rezerwowych. W przeciwnym razie gracz, który odpowiadał, siadał na ławce rezerwowych, a pula przechodziła do następnego pytania. Wygrywała drużyna, która posiadała więcej pieniędzy po ostatnim pytaniu lub przeciwnicy drużyny, która odpadła. Jeżeli po zadaniu wszystkich pytań w finale stan konta Mistrzów i zwycięskiej drużyny z pierwszego etapu wynosił tyle samo (mieli równą sumę pieniędzy), odcinek wygrywali Mistrzowie.

Lentylka

nawet fajny teleturniej był, lubiłam go oglądać

Anna42

moja śp babcia lubiła go ogladać heh ale dla mnie był nudny troche